-
1 орван
орванприл. имеющий телегу, повозкуОрван имне лошадь, запряжённая в телегу.
Куд орван сӱанет нерген Япык кугыза эсогыл ик йӱкымат ыш лук. Г. Ефруш. О шестиэкипажной свадьбе дед Япык не сказал ни слова.
-
2 орван
прил. имеющий телегу, повозку. Орван имне лошадь, запряжённая в телегу.□ Куд орван сӱ анет нерген Япык кугыза эсогыл ик йӱ кымат ыш лук. Г. Ефруш. О шестиэкипажной свадьбе дед Япык не сказал ни слова. -
3 пышкырыме
пышкырыме1. прич. от пышкыраш2. прил. относящийся к фырканью, связанный с фырканьем, фырканьяКоклан шогертен чонештен эрта, да адак чыла шыплана, тер йӱк да имне пышкырыме йӱк гына шокта. А. Эрыкан. Изредка пролетает сорока, и опять всё затихает, слышны только скрип саней и фырканье лошадей.
3. в знач. сущ. фырканьеЕн йӱкым, орван нелын кочыртатымыжым да имне пышкырымым колын, содор чиен, хуторышто илыше-влак уремышке лектыт. «Ончыко» Услышав голоса людей, тяжёлый скрип телег и фырканье лошадей, хуторяне, спешно одевшись, высыпают на улицу.
-
4 пышкырыме
1. прич. от пышкыраш.2. прил. относящийся к фырканью, связанный с фырканьем, фырканья. Коклан шогертен чонештен эрта, да адак чыла шыплана, тер йӱк да имне пышкырыме йӱк гына шокта. А. Эрыкан. Изредка пролетает сорока, и опять всё затихает, слышны только скрип саней и фырканье лошадей.3. в знач. сущ. фырканье. Ен йӱкым, орван нелын кочыртатымыжым да имне пышкырымым колын, содор чиен, хуторышто илыше-влак уремышке лектыт. «Ончыко». Услышав голоса людей, тяжелый скрип телег и фырканье лошадей, хуторяне, спешно одевшись, высыпают на улицу.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > пышкырыме